Σε μια αίθουσα πανεπιστημίου, ένας καθηγητής Ψυχολογίας, βημάτιζε στη σκηνή, διδάσκοντας αρχές διαχείρισης άγχους.
Πλησίασε στην έδρα και σήκωσε ένα ποτήρι νερό.
Οι φοιτητές, περιμένοντας την τυπική ερώτηση, φώναξαν όλοι μαζί: «μισοάδειο ή μισογεμάτο;»
Αντίθετα, ο καθηγητής, με ένα χαμόγελο στα χείλη, ρώτησε: Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι;
Από την αίθουσα, ακούστηκαν διάφορες απαντήσεις. Τόσα γραμμάρια ο ένας, τόσα γραμμάρια ο άλλος..
Κι εκείνος απάντησε:
«Από τη δική μου οπτική, το απόλυτο βάρος αυτού του ποτηριού, δεν έχει και τόση σημασία.
Όλα εξαρτώνται από το πόσο χρόνο θα το κρατήσω. Αν το κρατήσω για ένα ή δυο λεπτά, είναι αρκετά ελαφρύ.
Αν το κρατήσω για μια ώρα συνεχόμενα, το βάρος του μπορεί να μου πονέσει λίγο το χέρι.
Αν το κρατήσω ευθεία για μια μέρα ολόκληρη, το χέρι μου θα μουδιάσει εντελώς και θα παραλύσει. Θα αναγκαστώ να ρίξω το ποτήρι στο πάτωμα.
Σε κάθε περίπτωση, το βάρος του ποτηριού δεν αλλάζει. Αλλά όσο περισσότερο το κρατάω, τόσο πιο βαρύ μου φαίνεται.»
Ακούγοντας αυτή την ιστορία, είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις την αλληγορία του ποτηριού.
Τα άγχη και οι ανησυχίες σου στη ζωή, μοιάζουν πολύ μ’ αυτό το ποτήρι.
Όταν τα σκέφτεσαι λίγο, δεν συμβαίνει τίποτα. Σκέψου τα λίγο περισσότερο κι αρχίζεις να πονά. Σκέψου τα όλη μέρα και θα αισθανθείς μουδιασμένος και παράλυτος. Ανίκανος να κάνεις οτιδήποτε άλλο, μέχρι να τα αφήσεις.
Φυσικά και είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις τα άγχη και τις ανησυχίες σου.
Ωστόσο, είναι εξίσου σημαντικό, να θυμάσαι να τα αφήνεις όταν σε κουράζουν. Να ακουμπάς κάτω το ποτήρι – τις ανησυχίες σου – κρατώντας ξεκούραστο το χέρι σου, για να μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτές.
Ό,τι κι αν συμβεί μέσα στη μέρα σου, όσο μπορείς πιο νωρίς το βράδυ, άφησε κάτω όλα σου τα βάρη. Μην τα κουβαλάς μαζί σου τη νύχτα.
Επειδή, την επόμενη μέρα, θα ξυπνήσεις με ένα κουρασμένο σώμα. Μουδιασμένο και παράλυτο. Ανίκανο να κάνει οτιδήποτε δραστικό.
Αν εξακολουθείς να νιώθεις το βάρος του χθεσινού στρες, είναι ένα ισχυρό σημάδι ότι ήρθε η ώρα να αφήσεις κάτω το ποτήρι. Ξεκουράσου, και θα βρεις τη δύναμη να ασχοληθείς μ’ αυτά.
Θυμήσου, η Δύναμή σου είσαι Εσύ! Και είναι μέσα σου.