Η Αισιοδοξία δεν είναι μόνο φιλοσοφία ζωής ή τάση, είναι και Συμπεριφορά.
Είναι όλα αυτά τα μικρά ή μεγάλα πράγματα που κάνεις, επαναλαμβανόμενα.
Άρα, μπορούμε να βελτιωθούμε και να προπονηθούμε στην αισιοδοξία.
Δεν υπάρχουν πλέον μυστικά για την ανθρώπινη συμπεριφορά, έχουν αποκαλυφθεί όλα. Έχουμε περάσει από την εποχή της πληροφορίας και μπορούμε να βρούμε τη λύση σε ότι μας απασχολεί, απλά googlάροντάς το.
Και το μεγαλύτερο Μυστικό που έχει αποκαλυφθεί πλέον, είναι πως Γινόμαστε αυτό που Σκεφτόμαστε! Δηλαδή, σκέφτομαι Αισιόδοξα…Γίνομαι Αισιόδοξος!
Κι αυτό, δεν είναι απλά μια φιλοσοφική άποψη αλλά επιστημονικό συμπέρασμα, μέσα από άπειρες έρευνες και πορίσματα.
- «Σκέψου θετικά κι όλα θα γίνουν» ???
Θα ήθελα πάρα πολύ να ισχύει αυτό (θα μας έβγαζε όλους από πολλές δυσκολίες) αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Κι ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα γι’ αυτή την περιβόητη θετική σκέψη.
Δεν γίνεται να σκεφτόμαστε συνεχώς θετικά, και δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Μερικές φορές χρειάζεται και η αρνητική σκέψη, για να μπορούμε να προστατευτούμε, να δούμε τις καταστάσεις μας και να βάλουμε Δράση πάνω σ’ αυτές.
Ακούω πολλές φορές ανθρώπους να απαντάνε στην ερώτηση «τι κάνεις» με το «Όλα καλά!» Και ξέρεις ότι π.χ. του έχουν πάρει το σπίτι, χρωστάει παντού ή είναι συνεχώς άρρωστος… Όχι, δεν είναι όλα καλά! Αυτοί οι άνθρωποι δεν λένε την αλήθεια και κοροϊδεύουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Κι αυτό δημιουργεί τις μεγαλύτερες συγκρούσεις μέσα μας και είναι πολύ πιο επικίνδυνο από το να Παραδεχτείς την κατάστασή σου κι ότι (ναι) σκέφτεσαι αρνητικά.
Θετική σκέψη σημαίνει το να σκέφτεσαι Και αρνητικά, αλλά να το αναγνωρίζεις. Με λίγα λόγια, να βλέπεις το πρόβλημα, αλλά να επικεντρώνεσαι στη Λύση. Επειδή αν δεν το δεις, 9 στις 10 φορές δεν θα ψάξεις να βρεις τη λύση. Έτσι δουλεύει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, που είναι ένα εργαλείο που λειτουργεί με απόλυτη Λογική.
Θετική σκέψη λοιπόν είναι να εστιάζεσαι στα καλά που υπάρχουν γύρω σου, στις θετικές εμπειρίες και χαρακτηριστικά σου. Επειδή βάσει Νόμου της Φυσικής, όπου εστιάζεσαι αυτό μεγαλώνει.
Η Θετική σκέψη που δουλεύουμε στη διαδικασία του coaching βασίζεται πάνω στη Θετική ψυχολογία που ξεκίνησε πρόσφατα στην Αμερική, μάλιστα την δεκαετία του 90, από τον τότε πρόεδρο της ομοσπονδίας ψυχολόγων, τον Martin Seligman, ο οποίος με λίγα λόγια είπε πως «όσων αφορά τους υγιείς ανθρώπους που δεν πάσχουν από ψυχιατρικά θέματα, χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε διαφορετική προσέγγιση. Να ενισχύσουμε το καλό, περισσότερο από το να διορθώσουμε το κακό. Να επικεντρωθούμε στις Δυνάμεις παρά στις αδυναμίες.»
Είναι σα να έχεις μια κούπα με καφέ και θέλεις να την καθαρίσεις από το κατακάθι. Όσο το ανακατεύεις τόσο λερώνεται. Αν όμως αρχίσεις και προσθέτεις καθαρό νεράκι, σε λίγο θα έχεις μια πεντακάθαρη κούπα.
Κι αυτή η άποψη έχει τις ρίζες της στους Στωικούς Φιλόσοφους, στον Πλάτωνα, στον Αριστοτέλη, οι οποίοι μιλούσαν για έλεγχο εαυτού, για ενδυνάμωση, για ηθική και τόσα άλλα που είναι μέσα στη δική μας κληρονομιά και φιλοσοφία.
Πάντα υπάρχουν τεχνικές και τρόποι, αρκεί να τις αναζητήσουμε.
Και θα ήθελα να σου δώσω ένα σχέδιο, έναν μπούσουλα που μπορείς να ακολουθείς κάθε φορά που νιώθεις πως η σκέψη σου γίνεται απαισιόδοξη και δεν ξέρεις τι να κάνεις:
Το πρώτο βήμα που κάνω με τους ανθρώπους που δουλεύουμε μαζί, είναι η Αναγνώριση. Είναι το να δουν και να αναγνωρίσουν την κατάστασή τους όσο πιο καθαρά μπορούν.
Και να τα Βήματα μαζί με ένα απλό παράδειγμα για την καλύτερη κατανόησή τους:
- Ποια είναι η κατάσταση
π.χ. μάλωσα με τον σύντροφό μου
- Τι σκέφτεσαι;
ότι μου μίλησε άσχημα και μπορεί να χωρίσουμε
(πάντα η σκέψη προχωράει μπροστά από την κατάσταση και βγάζει συμπεράσματα που στην ουσία δεν ισχύουν)
- Είναι απόλυτη αλήθεια αυτό που σκέφτεσαι;
Δεν είναι. Απλά αυτό πιστεύω τώρα. Το γεγονός είναι πως μαλώσαμε.
(το να διαχωρίσω τα συμπεράσματα της σκέψης μου από το ίδιο το γεγονός, είναι πολύ σημαντικό)
- Τι είδους συναίσθημα νιώθεις;
Φόβο, ότι θα χωρίσουμε κι αυτό συνδέεται με Αδικία, ότι δεν αξίζω τέτοια συμπεριφορά, που μπορεί να γίνει Θυμός και να αρχίσω να σκέφτομαι το πόσο κακός είναι και τι κάνω εγώ μαζί του…
(το να αναλύσω το μονοπάτι που ακολουθεί η σκέψη μου, ρίχνει φως στην αλήθεια και την αναγνώρισή της)
- Υπάρχει άλλη ερμηνεία;
Ίσως να ήταν κουρασμένος ή αγχωμένος με την δουλειά του, ίσως να υπερέβαλα κι εγώ λιγάκι, ίσως να ήταν μια άσχημη στιγμή και για τους δυο μας.
(όταν έχω αναγνωρίσει την αλήθεια, πέρα από το μονοπάτι της σκέψης μου, ακολουθώ ένα νέο μονοπάτι…με λίγα «ελαφρυντικά» παραπάνω)
- Μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό;
Ίσως να τον αφήσω να ηρεμήσει λίγο και να κάνουμε μετά μια ήρεμη συζήτηση. Ως τώρα ήταν ευγενικός και γλυκός μαζί μου και πολλές φορές ένιωθα πως μ’ αγαπάει. Τελικά μπορεί να μας βγει σε καλό ο τσακωμός και να λυθούν τώρα κάποια θέματα που έχουμε που ίσως αργότερα θα γινόντουσαν μεγαλύτερα.
(πάντα η διαδικασία καταλήγει στη Δράση και μ’ αυτόν τον τρόπο δίνω στο μυαλό μου βήματα και εναλλακτικές που μπορεί να ακολουθήσει.)
Και για το τέλος δανείζομαι μια συμβουλή από τον Επίκτητο που τα περικλείει όλα:
Όταν ακούσεις κάποιο κοράκι που κράζει απαισιόδοξα, μην αφήνεις την φαντασία σου αχαλίνωτη να σε παρασύρει σε φόβο και αδράνεια, αλλά να λες ότι όλα σημαίνουν για μένα αισιότητα και αποτελούν καλούς οιωνούς, εάν εγώ θέλω! –